SUNA ANAÇ

KÖŞE YAZISI | Suna Anaç

Geçtiğimiz günlerde Güne Bakış Haber adına Çölyak Vakfı'nın düzenlediği bir çalışmaya katıldım. Yayılmadan önce Çölyak hastalığıyla ilgili bilgim oldukça sınırlıydı. Ancak orada tanıklarım, dinlediklerim ve bireysel gördüklerim beni derinden sorunlar. Belki de birçok insan gibi ben de varlığının farkında olmadan bu ülkenin geçmişinin geçmişim. Kim bilir... Belki de hayattayım, sadece tanıyamamış halde yaşıyorum.

Çalıştaya katılmamıza vesile olan değerli arkadaşımız Veysel Caner, 27 yıldır Çölyak hastası olduğundan gerçekten çok etkilendim. Hayatında her alanda çalışmaya çalışmalarına rağmen, masadaki pek çok şeyden mahrum kalmayı başarmış sonradan fark etmişler. Oysa biz onunla birlikteyken o, çoğu zaman çantasından çıktığında kendi kendini tüketiyordu. Belki de bu bizim en büyük eksikliğimizdi; Bilgi olmadan yanında kayıtlı zannedip, parçaların yalnız bıraktığımızı yeni anlıyorduk.

“Gıda” Lüks Değil, Yaşamanın Şartı

Çölyak ürünleri, arpa, çavdar ve tahıl gibi ürünler ve bunlardan elde edilen ürünler tükenmiyor. Sadece ekmek değil; Makarna, kek, kurabiye, bisküvi, hatta bazı hazır köfteler, baharatlar, çorbalar da dahil. Yani dışarıda bir şeyler yemek, onlar için çoğu zaman evrensel hale geliyor.

Bu nedenle pek çok Çölyak hastası kendi unlarıyla evde hazırladıkları yiyecekleri tüketiyor. Sadece bu da değil; glutensiz ürünler oldukça pahalı. Bu olasılık sadece sağlık açısından değil, ekonomik olarak da zorlayıcı.

Tuzla Belediyesi'nden Örnek Adım

Bu noktada Tuzla Belediyesi'nin yaptığı kesmeden geçemem. Belediye Başkanı Eren Ali Bingöl ve Sosyal Destek Hizmetleri Müdürü Yusuf Kara, Çölyak hastalarının ilçede tespit edilmesi ve değerlendirilmesi adına oldukça anlamlı bir kalıcı süreç başlatıldılar. Geçtiğimiz günlerdeki günlerde dev pankart, sadece bir tanıtım değil, bu kuşaklara karşı bir kalıcı büyümeydi.

Anladığım kadarıyla Tuzla'da yaşayan Çölyaklılarda sayısını tam olarak öğreniyoruz. Zaten işin acı yanı da bu: Çok sayıda kişinin hastası olduğu bilinmiyor. Midem ağrıdı, şiştim, bu yemek dokundu gibi geçiştirdiğimiz şeyler aslında ciddi bir bağımsızlık belirtisi olmayabilir.

Glutensiz Yaşam Deneyimi

Ben bir Çölyak hastası değilim. Ancak bu çalıştaydan sonra glutensiz ekmek tüketmeye başladık ve fark ettim ki midemdeki rahatsızlıklar azaldı. Daha hafif, daha huzurlu bir akış. Belki de hepimizin biraz daha kendimizi tanımaya ve işimizi dinlemeye ihtiyacı var.

Farkındalık Sadece Bireysel Değil, Kurumsal da Olmalı

Çölyak Vakfı Başkanı Doç. Dr. Elif Bal Beşikçi'nin hem bilimsel sunumu hem de bu vakfı bir anne olarak, bir evladının tarihsela tanıklık ile kurmuş olması beni çok deneyimledi. Anlattıklarıyla sadece hastalık değil, bu hastalıklarla yaşayan insanların mücadelesini de daha yakından görmüşlerdi.

Farkındalık sadece sürdürülemez, belediyelerin ve kamu idarelerinin da sorumluluğudur. Tuzla Belediyesi'nin bu durumun örnek yaklaşımının diğer il ve ilçe belediyelerine de örnek olması ihtimali düşünüyorum. Gerekiyorsa çalıştaylar, seminerler, destek programları hayata geçirilmeli.

Son Söz

Sağlık bir ayrıcalık değil, temel bir insan hakkıdır. Bu nedenle, Çölyak ülkelerine bir şekilde oluşturmak, tanı oranlarını artırmak ve bu yaşamları geliştirmek hepimizin amacıdır.

Tuzla Belediyesi'ne bu anlamlı adımlar için teşekkür ederken, diğer tüm yerel yönetimleri de bu uyarının sesi olmaya davet ediyorum.

Sağlıkla ve sonsuza kadar kalın,
Suna Anaç
Güne Bakış Haber adına

Toplum sağlığına ve gündeme ilişkin tüm ayrıntılar için: www.gunebakishaber.com